Η θεωρια της πεταλουδας:
Γεννιομαστε ελευθεροι και γυμνοι. Σιγα σιγα ντυνομαστε και προστατευομαστε απο καθε τι που πιστευουμε οτι μπορει να μας αγγιξει η να μας πειραξει. Μεγαλωνουμε στη δικια μας "φωλια" μεχρι που φτανει η στιγμη που η περιεργεια νικαει τον φοβο. Βγαινουμε, και εκει, βλεπουμε ξαφνικα ενα φως. Ενα αλλοκοτο φως, που μας τραβαει προς το μερος του. Τριγυρναμε το φως αλλα οσο παμε πιιο κοντα, τοσο μας τυφλωνει. Και τελικα βρισκομαστε παγιδευμενοι σε ενα δωματιο, προσπαθωντας να προσεγγισουμε το συναρπαστικο.
Και το ερωτημα ειναι, θα μας ανοιξει καποιος την πορτα, η θα καουμε ακουμπωντας την λαμπα ?
ξερεις τι..
ReplyDeleteειναι οντως πολυ ομορφο να ξεκινας κατι καινουριο, αλλα αμα μερικες φορες το προσπαθεισ και εχεις πισωγυρισματα, και φταις μονο εσυ, τοτε ειναι πολυ δυσκολο και σκληρο μερικες φορες..
μιλαω απο προσωπικη μου πειρα αμα δεν το καταλαβες :p
αν και μερικες φορες το προσπαθεις γιατι το θες, γιατι εχεις να θυμασαι η και γιατι θελεις να θυμασαι...
εγω παλι προσπαθησα να προχωρησω και δεν εβγαλε πουθενα ολο αυτο. αλλα ειμαι πολυ καλα, ακριβως με αυτα που εκανα! :)
πολυ ωραιο το ποστ! και συγνωμη που σε εκανα να διαβασεις ενα κατεβατο ! :ρ
Δαναη
Αγαπητη Δαναη (ΟΟΥ ΜΑΗ ΓΚΟΝΤ ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ ΠΑΤΗΣΑ "Μ" ΑΝΤΙ ΓΙΑ "Π" ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ) ναι λοιπον, αγαπητη Δαναη, οταν αποφασισεις να πας να κατι καινουργιο και βεβαια πιστευεις οτι δεν θα εχεις παλι πισωγυρισματα. Στην πορεια καταλαβαινεις οτι αμα υπαρξουν πισωγυρισματα, τοτε αυτο που εχεις αυτη τη στιγμη δεν σε γεμιζει οσο σε γεμιζε αυτο που ειχες πριν (το οποιο τις περισσοτερες φορες ειναι απιαστο (η απαγορευμενο), γιαυτο και το θαυμαζουμε τοσο πολυ.
ReplyDeleteεσυ προσπαθησες να προχωρισεις με καποιον που εχει IQ πεταλουδας <3
λατρεμενο
ReplyDeleteενας ειναι ο Μoby!
ReplyDeletethanks για το σχόλιο..μετά απο καθυστέρηση
ReplyDeleteμια ελπίδα αισιοδοξίας μέσα σε μια μαυρίλα..
εμμα