Η θεωρια της πεταλουδας:


Γεννιομαστε ελευθεροι και γυμνοι. Σιγα σιγα ντυνομαστε και προστατευομαστε απο καθε τι που πιστευουμε οτι μπορει να μας αγγιξει η να μας πειραξει. Μεγαλωνουμε στη δικια μας "φωλια" μεχρι που φτανει η στιγμη που η περιεργεια νικαει τον φοβο. Βγαινουμε, και εκει, βλεπουμε ξαφνικα ενα φως. Ενα αλλοκοτο φως, που μας τραβαει προς το μερος του. Τριγυρναμε το φως αλλα οσο παμε πιιο κοντα, τοσο μας τυφλωνει. Και τελικα βρισκομαστε παγιδευμενοι σε ενα δωματιο, προσπαθωντας να προσεγγισουμε το συναρπαστικο.


Και το ερωτημα ειναι, θα μας ανοιξει καποιος την πορτα, η θα καουμε ακουμπωντας την λαμπα ?

Monday, November 7, 2011

paris je t'aime

PARIS









6 comments:

  1. so jealous!
    πολυ ωραιες φωτογραφιες!<3

    ReplyDelete
  2. Τι ωραίες φωτογραφίες<3
    Κι εγώ ζηλεύωωωωωωωωωω!
    Καλό βράδυ!

    ReplyDelete
  3. Πανέμορφες οι φωτό!!!
    Καλά για το Παρίσι ούτε λόγος...
    Φιλούκλες
    (Μία ΠαραμυΘεία)

    ReplyDelete
  4. Το "δικό μας" Παρίσι θα ειναι παντα μια ζεστή γωνιά στον κόσμο! Η πιο όμορφη ανάμνησή μου από το Παρίσι είναι το 1999, ένα ηλιόλουστο κυριακάτικο μεσημέρι, στο etoile, μέσα στο λεωφορείο επιστρέφοντας από την Όπερα, κι εχοντας αγκαλιά την πιο όμορφη ύπαρξη της Ζωής μου, να μού λέει με ένα εξτασιασμένο ύφος - υπερβολικό για τα τρία της χρόνια - "τι όμορφο που είναι το Παρίσι μας Μαμά!!!!!" Ο Ουρανός σχημάτιζε αυτές τις υπέροχες εικόνες που μόνο τα σύννεφα ξέρουν να ζωγραφίΖουν στο ηλιοβασίλεμα και φυσικά "η προσωπική μου φωτογράφος" που ήδη, από τα τρία της κατάφερνε να βλέπει μέσα και πέρα από αυτές τις εικόνες...! Είμαι τόσο περίφανη για εκείνη που μόνο ο Θεός το ξέρει! Κι αυτό γιατί ανήκει σ΄εκείνη την ομάδα ανθρώπων που μπορούν να βλεπουν τα πάντα με την ψυχή και το συναίσθημα!

    ReplyDelete
  5. θελω και εγωωωωωωωωωωω!

    ReplyDelete